Opis atrakcji

Karpacka Troja to intrygujące połączenie tradycyjnego skansenu z  nowoczesną placówką muzealną. Przedstawia historię osadnictwa w formie multimedialnego filmu, wystawy oraz ekspozycji w plenerze, oferuje też warsztaty edukacyjne i pokazy walki.

Historia w nowoczesnym wydaniu

Skansen Archeologiczny Karpacka Troja znajduje się w Trzcinicy koło Jasła nad rzeką Ropą. Jest to oddział Muzeum Podkarpackiego w Krośnie. Turyści rozpoczynają zwiedzanie w nowoczesnym pawilonie wystawowym z  salą ekspozycyjną i  konferencyjną oraz multimedialną salą edukacyjną dla dzieci. Jest także „Salka Małego Odkrywcy” przeznaczona dla przedszkolaków. W budynku funkcjonuje również restauracja.

Przygoda z historią rozpoczyna się od filmu przedstawiającego dzieje osadnictwa na tym terenie. Potem koniecznie trzeba obejrzeć fascynującą wystawę z  rekonstrukcją postaci dawnych osadników i  bogatą ekspozycję znalezionych w  tym miejscu skarbów.

„Uzbrojeni” w wiedzę młodzi i  starsi odkrywcy ruszają w plener. Cały kompleks składa się z  grodziska położonego na wzgórzu oraz parku archeologicznego położonego u jego podnóża. Na grodzisku zrekonstruowano ponad 210 m. wałów obronnych, dwie bramy prowadzące do grodu (jedna z nich z epoki brązu, druga z wczesnego średniowiecza) oraz sześć chat w  miejscach, gdzie zostały odkryte ich pozostałości. Obejrzeć można także zrekonstruowany 45-metrowy odcinek wału wczesnośredniowiecznego tzw. przekładkowego. Powstał z belek dębowych i ziemi w identyczny sposób, jak w  VIII w. budowali Słowianie.

Dodatkową atrakcją stała się zbudowana przy wsparciu Funduszy Europejskich wieża widokowa. Stanęła w  najwyżej położonym miejscu Skansenu. Składa się z sześciu kondygnacji, a jej wysokość sięga 44 m. Turyści mogą obserwować okolicę z  dwóch platform na wysokości prawie 20 i 33 m. Przy dobrej pogodzie można zobaczyć nawet odległe o ponad 100 km pasmo Tatr. Na wieży umieszczono kamerę internetową, aby umożliwić obserwowanie tego, co dzieje się w Skansenie, z każdego miejsca na świecie.

W  parku archeologicznym można zobaczyć rekonstrukcje dwóch wiosek – otomańskiej z początków epoki brązu oraz słowiańskiej z wczesnego średniowiecza. Każda z  nich liczy po sześć chat. Dzięki Funduszom Europejskim obok zrekonstruowanych wiosek powstały wiaty, w których prowadzone są zajęcia edukacyjne.

Oferta edukacyjna

Muzeum realizuje zadania archeologii doświadczalnej i  prowadzi szeroką działalność edukacyjną. Ciekawą ofertą są warsztaty, podczas których dzieci samodzielnie wykonują gliniane naczynia. Są też warsztaty łucznicze, niecenia ognia lub przygotowania potraw na sposób średniowieczny. Przy wsparciu środków unijnych powstał sektor hodowlany składający się z  dwóch stajni i  stodoły. To miejsce dla zwierząt, które hodowali dawni mieszkańcy trzcinickiego grodu, czyli odpowiednie gatunki koni, krów, owiec, kóz, a  nawet psy.

Odwiedzić warto sektor związany z  uprawą roślin pradziejowych. To m.in. trzy gatunki pszenicy, jęczmień, proso, soczewica i groch. Skansen organizuje także ciekawe wydarzenia i imprezy takie jak m.in. Karpacki Festiwal Archeologiczny „Dwa Oblicza”.

Nieco historii trzcinickiego grodu

Pierwsza osada obronna, jedna z najstarszych na ziemiach polskich, powstała właśnie tutaj w początkach epoki brązu, a zbudowali ją osadnicy grupy pleszowskiej kultury mierzanowickiej. Potem odkryto tu osadę zakarpackiej kultury Otomani-Füzesabony, która odznaczała się wyraźnymi wpływami śródziemnomorskimi, datowaną na okres 1650-1350 p.n.e. Ludność ta wchłonęła pokojowo mieszkających poprzedników i rozbudowała osadę oraz obwarowania.

Przez 2 tys. lat nie było na wzgórzu żadnego osadnictwa, aż w latach 770-780 dotarli tu Słowianie. Wykorzystując istniejące jeszcze nasypy ziemne poprzedników, wybudowali gród zajmujący prawie 3,5 hektara powierzchni. Obwarowania wykonano z drewna i ziemi, całość składała się z akropolu, czyli majdanu i trzech podgrodzi. Gród został zniszczony około 1030 r., podczas zamieszek prawdopodobnie na tle religijnym. Podczas prac wykopaliskowych znaleziono ponad 200 tys. unikatowych eksponatów, na które składają się naczynia, wyroby z ceramiki, krzemienia, kości, brązu i żelaza. Znaleziono także liczący ponad 550 elementów skarb, m.in. srebrne okucie pochwy miecza, monety i ozdoby.